آفت بیماری بوته ميري پنبه Fusarium oxysporum

گياه پنبه در اثر حمله نوعي قارچ كه عامل ايجاد اين بيماري است، پژمرده مي شود. انتشار اين قارچ توسط آب، ماشين آلات و ادوات كشاورزي و بذرهای آلوده انجام مي شود و پژمردگي ناشي از حمله قارچ در خاكهايي كه بافت درشت دارند و دچار كمبود پتاسيم هستند، بيشتر شايع است

علائم و عملکردها بوته ميري پنبه

بوته هاي مبتلا به پژمردگي فوزاريومي پنبه به صورت تك تك در سطح مزرعه ظاهر مي شود و در اثر بيماري برگها به رنگ زرد متمايل به قهوه اي درمي آيند و به تدريج از قاعده بوته شروع به ريزش مي كنند. عامل بيماري به بافت هاي آوندي ريشه حمله كرده و انتقال آب را مختل مي كند. در گياهان مسن اولين علائم بيماري به طور معمول برگهاي تحتاني و در زمان شروع گلدهي ظاهر مي شوند و بخش‌هاي مجزايي از برگ كه معمولاً از حاشيه‌ها آغاز مي شود، پژمرده شده و سپس به رنگ قهوه اي يا زرد درمي آيند، سرانجام تمام برگ پژمرده مي شود و علائم بيماري روي برگهاي ديگر ظاهر مي شود.

 روش‌های مبارزه
كود ازته زياد سبب افزايش بيشتر پژمردگي پنبه مي شود، بنابراين براي عملكرد مطلوب بايد به ميزان مناسبي از اين كود استفاده شود. كود كلسيم در كاهش پژمردگي ناشي از حمله قارچ و كاهش اثرات سمي آلومينيوم و منگنز موثر است. همچنين تناوب زراعي سه ساله با غلات نيز ميزان ماده آلوده كننده عامل بيماري را كه خاك ناقل آن است، كاهش و شدت بيماري را تقليل مي دهد. موثرترين راه نابودي عوامل بيماريزا در خاك شخم با گاوآهن برگرداندار يا استفاده از گاوآهن قلمي است.

گزارش در ایران
ميزان خسارت اين بيماري بسيار زياد و هم زمان با گل و غوزه كردن بوته‌ها تا حدود ۲۰ درصد است. اين بيماري كه پژمردگي فوزاريومي پنبه نيز خوانده مي شود تاكنون از استان‌هاي گرگان، مازندران، يزد، اصفهان، خراسان و لرستان گزارش شده است و احتمال دارد كه در ساير نواحي پنبه كاري ايران نيز شيوع داشته باشد.